Hicransız Sanrı Şiiri - Kağan İşçen

mayıs kırları saçlarında pastoral bir mırıldanış
martılar kadar avareyim körebe
hayat köşe kapmacasında tutulmuş tüm köşeler
sen oradan oraya savrulan ay tutulması hicransız sanrı
ben yerinde sayan güneş tutulması köşye kısılmış bir akdenizli
çukurova yanığı akşamlarda elgin yıkardık güle oynaya yüzlerimizi
çarıksı tasarılarımda hedefsiz kaçmak özleyişi
aldanmaktır akşamın ölüme uyumuna aklıselimce
hoş sohbet yüz çizgilerinin yakın uzaklığında
uzak ışıklar yok yere telaşlı
ay gözetler kınsız huzurumu
saklayamaz şarabım ekşi
evler kendi işinde
şarkı dinlesem uzak yıldızlar kadar eski aşk sürgünü
yoksul sohbetlerde sana dair serinlik
sırım gibi hüzünler elinin artığı
ben nerde olsam yol almaya mahkum
acılarını kendime yakın bulmak gibi keder
yaşadığım yıldızlı tutkularda yaşattığım gibi şehri