Hicrana Düştük Şiiri - Yücel Özkü

HİCRANA DÜŞTÜK
Ah evvelce biz bu tenhalarda
gülüşürdük ziyâdesiyle
Önümüzde göl maviliği
Arkamızı da süphan dağı..
Yıldızların altında sabahlardık öyle

Kahkahalar kuş sesleriyle karışırdı
Ne meseleler söylerdik biz bize
Hep de diz dize oturmuşken
Öyle değil miydi Lavinyam

Fuzûlî'nin Leyla İle Mecnun'undan,Aşk-ı Memnu'nundan konuşurduk
Artık zaman değişti
Araya ayrılık girdi

Hicrana düştük
Ah nerede gençliğimiz
Sahilde savruluşları başıboş dalgaların
Yeri göğü inleten dalga sesleri,gazellere, aşk nidalara elveda

Artık elde var hüzün, hüsran
O şenlikler çıkar mı akıldan
Sırılsıklam aşkların nidalarıyla kadehler mehtaba kaldırılması da

Bir hayat üzerimizde geçti ki
Derin bir boşluğa düştük
Çeyrek asra bir aspirine
Artık elde var hüzün, hüsran.

Söz
Yücel ÖZKÜ
07.09.2025/00:31
İpekyolu/VAN