Adıma yazılmış bir hikayenin
Tam ortasında,
Sıkışıp kalmış bir oyuncuyum.
Geçer gider nasılsa
Diye diye, biriktirmişim
Yalanların zarasız olanını
Çok sayfalar açtık kendimize
Temiz ve bembeyaz
Öyle de kalır sandık, yanıldık
Her seferinde karalayıp, çöpe attık
Düşe kalka öğrendik, daha fazla olmayı
Konmuş güzel seven bir kalbe
Çok da sevilmiş,
Taht kurmuş gönüllere
Ne fayda, yetinmemiş elindekiyle
Bir gönülden, bir diğerine
Sığdırmış ta kısacık ömrüne
Kale kapılarına mahkum iki nöbetçi
Biri içeride zerafeti,
Diğeri dışarıda sefaleti izledi.
Bahçesinde muhteşem
Erguvan çiçekleri
Dalları gökyüzünde
Dünya dönmekten yorgun
Gece karanlıktan korkmuş
Rüzgar esmekten yorgun
Gündüz güneşe küsmüş
Aşıklar çok sevmekten yorgun
Zorun neydi be çiçek
Neye, kime bu kafa tutuş
Kar, kıyamet dünyada
Hangi umuda tutundun
Gölgesine sığındığın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!