Toprağın her zerresi,bedenimin temeli,
Ruhum kafes içinde,dilim rahman diyordu.
Bu fanı varlığını,cümle alem bilmeli,
Kainatın içinde,adem cihan diyordu.
Alemleri yaratmış,cümlesini o nurdan,
Bedenine kan vermiş,noksansız her damardan.
Vücudum toprak olsa,ruh ayrılmaz bu candan,
Yokluğunda bu canım,sensiz hicran diyordu.
Sevene uzak olmaz,şu kalbimin menzili,
Senden başka yar olmaz,vuslatımın güzeli.
Rüzgar dökünce yere,daldan sarı gazeli,
Toprağına düşmeden,bu can kurban diyordu.
Yıkılmış bir bedenim,çıkmıyordu nefesi.
Ellerimden tutunca,kesildi dilin sesi.
Kulak sağır gözler kör,fanı hicran kafesi
Son kararım toprağı,beden viran diyordu.
Kul Tuncayım istemem,köşkü sarayı hanı,
Süleyman’a kalmayan,kime kalır bu fanı.
Her ilkin bir sonu var,Nuh yaşadı tufanı,
Deryasında kaptanı,emir ferman diyordu.
******************************
Dostlardan gelen dörtlükler
Gecemde gündüzümde, hayalimde düşümde,
Bir nebze tatım oldun, ekmeğimde aşımda,
Dört mevsimi yasadım, her geçen şu kasımda,
Bir zaman of çekerek, yürek yaram diyordu...Dertliyürek
ye) Teşekkür ederim
Tuncay AkdenizKayıt Tarihi : 24.6.2006 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir nebze tatım oldun, ekmeğimde aşımda,
Dört mevsimi yasadım, her geçen şu kasımda,
Bir zaman of çekerek, yürek yaram diyordu...Dertliyürek
Yüreginize saglik efendim,,,, bizlerin rehberisiniz su an..
Ruhum kafes içinde,dilim rahman diyordu.
Bu fanı varlığını,cümle alem bilmeli,
Kainatın içinde,adem cihan diyordu.
Alemleri yaratmış,cümlesini o nurdan,
Bedenine kan vermiş,noksansız her damardan.
Vücudum toprak olsa,ruh ayrılmaz bu candan,
Yokluğunda bu canım,sensiz hicran diyordu.
Sevene uzak olmaz,şu kalbimin menzili,
Senden başka yar olmaz,vuslatımın güzeli.
Rüzgar dökünce yere,daldan sarı gazeli,
Toprağına düşmeden,bu can kurban diyordu.
Yıkılmış bir bedenim,çıkmıyordu nefesi.
Ellerimden tutunca,kesildi dilin sesi.
Kulak sağır gözler kör,fanı hicran kafesi
Son kararım toprağı,beden viran diyordu.
Kul Tuncayım istemem,köşkü sarayı hanı,
Süleyman’a kalmayan,kime kalır bu fanı.
Her ilkin bir sonu var,Nuh yaşadı tufanı,
Deryasında kaptanı,emir ferman diyordu.
helal olsun ustam....saygılar
Hicrân'ın Sesi
Toprağın her zerresi,bedenimin temeli,
Ruhum kafes içinde,dilim rahman diyordu.
Bu fanı varlığını,cümle alem bilmeli,
Kainatın içinde,adem cihan diyordu.
Alemleri yaratmış,cümlesini o nurdan,
Bedenine kan vermiş,noksansız her damardan.
Vücudum toprak olsa,ruh ayrılmaz bu candan,
Yokluğunda bu canım,sensiz hicran diyordu.
Sevene uzak olmaz,şu kalbimin menzili,
Senden başka yar olmaz,vuslatımın güzeli.
Rüzgar dökünce yere,daldan sarı gazeli,
Toprağına düşmeden,bu can kurban diyordu.
Yıkılmış bir bedenim,çıkmıyordu nefesi.
Ellerimden tutunca,kesildi dilin sesi.
Kulak sağır gözler kör,fanı hicran kafesi
Son kararım toprağı,beden viran diyordu.
Kul Tuncayım istemem,köşkü sarayı hanı,
Süleyman’a kalmayan,kime kalır bu fanı.
Her ilkin bir sonu var,Nuh yaşadı tufanı,
Deryasında kaptanı,emir ferman diyordu.
Tuncay Akdeniz
geldim siir okudum ve izninizle ayriliyorum yüreginize,emeginize,kaleminize saglik saygi ve selamlarimi sunuyorum
TÜM YORUMLAR (18)