Hicran-ı aşk Şiiri - Sema Develi

Islandı yüreğimdeki fay kırığı sevinçlerim
Titredi düşlerimin sarmaşığı ebruli renginde.
Saçlarımda savrulan yarım yamalak bir mazi
Pul pul ellerime döküldü ağlara takılan anılar
Ayrılıkların hesabını peşin ödedim kalbimde.
Şimdi kanatlarımda yorgun bir hayatın çırpınışı
Kimsenin bilmediği hiç kimsesizliğimle
Afakı sağır ediyor yetim kalmış isyanların sesiz çığlığı.

Yağmur yüklü bulutlar gezinir gözlerimde
Kipriğimden kayıp düşer mısralar
Ucu açılmamış kalemlerin körlendiği vakit
Gönlümün deryasında bir bahar delirir
Nefesim kesilir bu alacakaranlık iklimde..
Yitirilmiş bi aşkın sürgün durağındayım
Kaybetmişliğin acı telaşı
Ve sancıyan yaraların izi alenen suretimde

Sırılsıklam tebessümler aczini ilan ederken
Kutsanmayan günahların önünde gönüllü soyunurum
Kalbime şekil verecek bir usta değilki ellerim
Vuslat kıyamete kalmış
Umut aşeriyor ölüme
Yorgun bir aşkın hicaz bestesidir bu
Hayaletler dolaşıyor binbir gece masallarında
Söyle sevgili nasıl yeni bir yüz çizerim kalbime

Güpe gündüz efkarın afakına firar ederken
Her seferinde hile tutu zar
Konuşsana ey dilsiz şehir
Bir sen şahitsin sefil yanlızlığıma
Her yok oluşun eceli takar boynuma vakit kaybetmeksizin..
Geçtim yokluğunu kayboldum özlemlerinde
Bu yüzden kanıyor yaralarım
İçimin taştan mağaralarında insanca ağlıyorum

Ahhhh o sensizlik
Ne zaman düşünsem seni
Kavrulurum donarım ağlarım
Satır aralarındaki ayazlar buz kestirir parmaklarıma
Yılgın cümleler arasında kaybolurum
Bir vuslat yalanı söyleyin gideyim
Bir nefeslik ah kalsın ardımda
Kes al sinemi alacak verecek kalmadı nasılsa...

Bilmem nasıl tarif ederim yokluğunun diğer adını
Hükmü verilmiş ince bi kadersin önümde
İçimdeki çocuk büyüyor düşe kalka
Aşkım sözcüğünden ayrılmak evlat acısı gibi koyuyor insana.
Sen taksitlere bölsende beni
Seni değil kendimi noktalıyorum
Kafiyesi bozulmuş hüzünlü şiirlerimle....