Artık ne hiçbir şey eskisi gibi olacak
ne de bizleri hatırlatan bir şarkı
sonundayız bu hikayenin
kabuslarımı sensiz gecelere gizleyeceğim
kanayan yüreğimdeki izlerini
sileceğim sessizce
ümitlerimi,renksiz umutsuzluklarla boyayıp
karanlıklarda,kaybedeceğim kendimi
bir geçmişin bittiği yerde
bu şehirde
hazana dönen baharın
yasını tutacağım bağ bozumlarında
uçurumlardan düşerken yüreğim
kırılgan umutlara vurgun yiyecek
gökten kayarken yıldızlar
tutulan dileklerde olmayacağım
aşk defterimin son nirengi noktasını
savuracağım bu rüzgarların ıslığında
o kahvesi güzel,kahverengi gözlerinin
kifayetsiz özlemimde soldurup
hüzne boğulmuş yorgun ruhumu
hapsedeceğim en karanlık zindanlarda
sevdalı yağan yağmurların hüzzamlı sesi
bu çaresizlik
bu umman
sonsuza dek sürecek bu hicran
Kayıt Tarihi : 18.6.2005 16:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!