madem ki hiçlik bizim en eski
   ve en güzel hikayemiz/öykümüz..
   'güzel sesin kulağımda çınlamalı hep
   evet sen de ınsan kadar kuvvetli bir varlıksın
   (evet ancak insan kadar) 
   fakat bu yeterli :))) 
   evet mademki en başta kabul 
   etmişiz hiçliği
   'hey seni bu kadar tanımışlığımda iyi'
   (hani ben ruhlar yaratılırken karşılaştığımızda
    sana sormuştum...seni dünyada nasıl bulurum diye 
    sende 'benim dünyaya gidip gitmeyeceğim belli
                                                                                değil
    fakat karşılaşırsak ruhlarımız birbirini
    tanır'   demiştin
    haklıymışsın -seni seviyorum 
  
    gülümse bak 
    gezegenler dökülüyor
    çarçur olmuş bütün galaksiler
    hah hah 
    az sonra gideceğiz hadi bir
    bira aç ve seni
    ağzından  öpeyim..
Kayıt Tarihi : 22.8.2007 22:39:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!