madem ki hiçlik bizim en eski
ve en güzel hikayemiz/öykümüz..
'güzel sesin kulağımda çınlamalı hep
evet sen de ınsan kadar kuvvetli bir varlıksın
(evet ancak insan kadar)
fakat bu yeterli :)))
evet mademki en başta kabul
etmişiz hiçliği
'hey seni bu kadar tanımışlığımda iyi'
(hani ben ruhlar yaratılırken karşılaştığımızda
sana sormuştum...seni dünyada nasıl bulurum diye
sende 'benim dünyaya gidip gitmeyeceğim belli
değil
fakat karşılaşırsak ruhlarımız birbirini
tanır' demiştin
haklıymışsın -seni seviyorum
gülümse bak
gezegenler dökülüyor
çarçur olmuş bütün galaksiler
hah hah
az sonra gideceğiz hadi bir
bira aç ve seni
ağzından öpeyim..
Kayıt Tarihi : 22.8.2007 22:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!