Daha dündü dudağının kenarına sığınışım ve soluyuşum günahlarımı
Bu gün yabancı şehirlerin gürültüsüne karıştı nefesimiz
Sanki aynı kahırlı kelimeler yapışmış dilimize
Aynı bulutlar kaplamış göğümüzü
Bu sapır sapır dökülen ne üstümüze…
Değmese miydi kanatlar gökyüzüne
Kırılmaz mıydık acaba
Ettiğimiz yeminler sıcaklığını korurken
Şahit olmasa mıydı susuşlar
Giymez miydik şimdi simsiyah kazaklar
Isıtan kış ayazının üstüne…
(Rüzgârlar göz doldurur güneş değince tene
Bulut düşürür sekiler boş evlerin önüne)
Ben ne şiirler bilirim oysa gölgesiyle yürüdüğüm
Ne gecelerden geldim kenarında beklediğim
Ne hayatlar bilirim körkütük sarhoş
Ve ne kavgalardan çıktım bölük bölük ayaklanışlar
Kıt kanaat geçinen yüreklerin mürekkebiyle
Gözlere çekilen simsiyah sürmeler bilirim bir de…
Hiçlik mi bu
Son yürüyüşüm mü?
(Kimini yalnızlıklar doğurur, kimini aşklar)
Kesik bütün yollar şimdi
Dil lal…
Kayıt Tarihi : 16.1.2015 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çelik çemberlere takıldı adımlar. Zamanın karanlık çukuruna düştü aşklar. Karşı kaldırımlara döküldü anılar... Şimdi kentin herhangi bir sokağında karşılaşan iki yabancı düşler... Tanıdık gece... Hüzne dokunup döküldüm...
Gözlere çekilen simsiyah sürmeler bilirim bir de…
KUTLARIM SİZİ SEVGİLİ ŞAİR yuvasız kuş
Hiçlik iyidir insan içine doğru keşve çıkar, keşvettikleriyle aşk yolunda pişer ve aşkı sevgiye dönüşür ve baki kalır...
Güzeldi kutlarım sevgiler...
TÜM YORUMLAR (54)