Hiçlik Bulutları Şiiri - Melih Coşkun

Artık sadece uzak dostların
Cenazelerinde karşılaşan
Yüzü unutulmuş
Eski dostlar gibi yabancıyız birbirimize
Aramızdan geçen
Ne yıllar, ne asırlar
Aramızdan geçen bir hiçlik bulutu

Gri bir sis çöküyor üzerimize
Yüzün, kayıp bir çocukluk düşü
Yüzün, düşüp kaldığım çıkmaz sokak
Yabancıyız artık seninle birbirimize
Sığdıramasam da içime...

Seni görmek için
Ölmesi mi gerek
Bütün eski dostların
Yoksa bütün akrepleri tersine mi çevirmeli
Kazanmak için yeniden
Kaybettiklerimizi...

Dağıtıp bütün gri sisleri
Çizmek kayıp yüzünü ellerimle,
Sonra seslenmek sana çok uzaklardan
Duymayacak olsan da hiçbir zaman
Bilsem de bir gün tersten dönmeyeceğini bu dünyanın
Yine de beklerim
Hele esmeye başlasın rüzgar
Dağılsın yüzünü saklayan o gri sis
Gider uzaklara o hiçlik bulutları
Yüzün döner
Güzel günlerine bir gün...

14 Mayıs 2003
23:40