Hiçlik Bile Güzel Şiiri - Sinan Bayram

Bir bakış — varoluşun ilk yankısı,
Bir nefes — hiçliğe anlam biçen.
Kalbin dili, aklın sustuğu yerde başlar;
Ve ben, senin gözlerinde kendimi unuturken
Evren, sessizce yeniden doğar.

Aşk…
Ne sahip olmak, ne kaybetmek,
Sadece var olmakta bir direniş.
Bir damla ışık gibi düşer ruhun aynasına
Ve orada, ben olmaktan vazgeçerim.

Sonsuzluk, bir adın yankısı olur içimde;
Zaman bile, seni düşündüğüm kadar gerçek değildir.
Her şey akarken, tek sabit sensin —
Varlığımın anlamı, yokluğunun ağırlığı.

Belki aşk, Tanrı’nın kendini unuttuğu andır,
Belki de insanın, kendini hatırladığı.
Ama bildiğim tek şey şu:
Seninle, hiçlik bile güzeldir.

Sinan Bayram