kendimi adamışım yaşamdaki hiçliğe/ her nesne
içimde bir anafor burgacı/dibe çöküyor tortum
yalnızım...ve hüzün
yalnızlığımı örten ipince bir kar örtüsü
lanet olası yalnızlık ne çok seviyorum seni
uykularım susuz bir çeltik tarlası şimdi
ölüm penceremde şavkıyan ebem kuşağı
dudakları dudaklarımın kuluçkasında karanfil tohumu
eli kulağında...açtı açacak
dünde gördüm ağlayan bulutu donan suyu
dünde gördüm sevincini kuyuda saklayan yüzü
uğuldayan vadiyi dünde gördüm/orada
uzaklaşan anılar rüzgarında gördüm çürüyen yüzleri
hepsi birer hayalet kaçkınıydılar
siyah bültenle aranıyorlardı düşler ülkesinde
bir çocuğum sevinci kurduğu düşlerde yitik
parçalar yüzümü yuduğum su tanecikleri
yaşam haki böğürtlen ekşisidir kadın göğsünde
uzamın kaypak avcuna düştüğüm gün
-ki bu kanlı oldu-
ilk tutunduğum o pürüzsüz tanrı yontusuydu
sonrası acı bir çığlık
şimdi zaman denilen ırmağın döküldüğü yerdeyim
ne bir rengim var nilüferlere miras bırakacağım
ne bir çakıltaşım çocuklara umut olacak
soluğumda büyüyor boşluğu yaşamın/her nesne
içimde bir uçurum ağzı/yalnızım ve hüzün
yalnızlığımı büyüten süt annem
haziran 2002
adana
Kayıt Tarihi : 25.1.2004 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içimde bir uçurum ağzı/yalnızım ve hüzün
yalnızlığımı büyüten süt annem
bize burda sadece susmak kalıyor.tebrikler
uzamın kaypak avcuna düştüğüm gün
-ki bu kanlı oldu-
ilk tutunduğum o pürüzsüz tanrı yontusuydu
sonrası acı bir çığlık ....
................!!!!!
TÜM YORUMLAR (2)