Hiçliğin Yankısı Şiiri - Sinan Bayram

Göğün altında kimse yok,
Ben varım,
ve var olduğuma bile emin değilim.
Bir sessizlik büyüyor içimde —
Ruhun sustuğu, aklın yankılandığı o yer.

Zaman akmıyor,
sadece eskimeyen bir düşünce gibi dönüyor çevremde.
Her nefes, varoluşun kanıtı mı,
yoksa boşluğun bana attığı bir alaycı tebessüm mü?

Kendime soruyorum:
“Ben kimim, eğer kimse bakmıyorsa?”
Yıldızlar cevap vermiyor,
onlar da kendi yalnızlıklarına gömülmüş.

Belki Tanrı bile
bir anlık unutuşta yaratmıştır beni,
ve o an geçtiğinde
ben, sadece bir düşüncenin tortusu kaldım geriye.

Ama yine de,
bu hiçliğin ortasında,
bir nabız atıyor hâlâ —
var olmak için değil,
anlam aramak için.

Sinan Bayram