Hiçin Bir Olamayışı Şiiri - Mesut Hastürk

- Kimse bıçağın ucuyum demiyor
Üstlenen yok yaradan içerisini

Sancı, gölgeden geçen günde
Zaman, bir sual dudak bitiminde
Ölüm, anımsamakta gülün kokusunu
Işığa dizilmiş yüzlerimiz
Şehr-i aynalarız bir yerde

Şair, tırtıl masalı, kanı yerde
Her tırtılın karasevda yıldızı
Yeşil bahtında

Yalnız bir dağlısın diyor tırtıl yaprağa
Yaprak suya
Su damlaya
Damla toprağa
Bağırmakta bu sözleri
:baaarrrrmaa!

Sevgilim bir kedinin kış mırıltısı
İnan öldüm! Bunlar artıklarım ellerinizi tokalanan
Bakın derimde kaç kurşun çevrilmiş
Şu göğsümde ne çığlık izleri yırtık açmış
Sen de git tırtıl yürüsün yukarı
En yukarı ne kadar yaprak varsa
Sen de git gelmemiş gibi acın olsun
Şu hayat ne ki ellerini çek kopa kopa
Ciğerlerini söke söke
Taka tuka!

Taze bir kokusu var elma ağacının – ki yok bir başka ağaçta-
Yeşilin soğuk tadı var damarlarında buz
Ölüm sıcak bir uyku ellerinden akıp gelmiş masalına
Aynalar devler cüceler ve kahkaha
Kalbim tut ki aşk bir cenaze töreniydi
Gömdükten sonra süren olmasa

Kırlangıç kederi seninki
Hah tulumba hah!
Kırlangıç muzip bir kuş adı
Ah şu kasvet!
Ağacın dal kırması kendi dilinde...

Soğuk bir haykırışta annesiz doğumu gördü şair

Şairiniz bir yeşil yaprak mağduru
Yağmurdan kaçamayan bir yaprak mahkûmu
Kibirli ama güldürmesinden tarçınlı
En sevdiği kadın anlatır hep şu masalı:
“karşıki dağda var bir tırtıl
ağaç yapraklarını yiyor
kıtır kıtır
niye yiyorsun pis tırtıl
gelirsem döverim
patır patır”

2003