Artık bundan sonra kaça deseler hiçe sayarım,
Hangi terazi tartar ki bir ömrün sessiz ağırlığını?
Hangi söz dindirir bir kalbin kendiyle kavgasını?
Ziyan olmuş her düş, her iz,
Bedenime kazınmış birer kara yazı.
Bundan böyle ne paha biçseler eksik kalır,
Bir yıkımın ortasında, suskun bir abideyim.
Kırılmış aynaların önünde kendime bakarım,
Her parçam ayrı bir sır, ayrı bir yanılgı.
Kaça deseler, kaçırıp giderim gözlerimi,
Bir yokluk büyütürüm içimde.
Kimse bilmez, ne çok küsmüşüm dünyaya,
Ve ne çok alışmışım bu derin sessizliğe.
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı sınavlar olsun inşaallah.
TÜM YORUMLAR (1)