Gerçek Aşk Şiiri - Şairin Sesi

Gerçek aşk, bir baharın vaadi değildir,
Ne de yaz güneşinin kavurup geçen sıcaklığı…
O, toprağa düşen tohumun sessiz yemini,
Kışın en sert rüzgârında bile filizlenebilmenin adıdır.

Aşk, gözlerin baktığı yerde değil,
Görmeyi bilen yüreğin derinliklerindedir.
Ne zamana yenilir, ne mesafeye,
Ne de unutulmaya mahkûm bir hikâyedir.

O, kelimelerle değil, sessizlikle anlaşılır,
Bir bakışla yürek yüreğe dokunduğunda,
İnsan kendini tamamlanmış hisseder,
Sanki eksik olan her şey yerine oturmuş gibi.

Gerçek aşk, gitmek için değil,
Kök salmak için gelir bir ömre.
Ne bahane tanır, ne gurur,
Ne de kaderin çizdiği keskin sınırları…

Bir fırtına kopsa da, yıkılmaz onun kökleri,
Zaman geçse de, silinmez izleri.
Bir ömürlük sadakattir onun ruhu,
Bir duaya dökülen en içli yakarıştır.

Ve bil ki, gerçek aşkı tanıyan bir yürek,
Asla başka bir sevdaya sığmaz.
Çünkü o, yeryüzünün değil,
Sonsuzluğun hikâyesidir.