Hiçbir Şeyim Şiiri - Ercan Kaplan

Öyle bir noktasına geliyorum ki yaşamın,
koşup dağlara gidesim geliyor
dağları yarıp sana ulaşmak için.

Bağıra bağıra
gökyüzünde özgürlük türküleri
dağ başlarında sevdamız
kuşların kanadında şiirlerimiz
haykırıyor
‘’ölmedik, işte tam buradayız’’
anla diye.

Kavgaların arasından sıyrılarak
çıplak ayaklarımla basarak toprağa
bedenimden çıkmak istiyorum.
gözyaşımla büyüttüğüm çiçekleri
yüreğimden kopararak
avuçlarında öpüp koklayasın diye değil
bana ağır geldiğinden
yani ölüm ağır bastığından
tüm nefretini kusarcasına
boğarak tüm sevgimi
sokak köpeklerine atasın diye
güzel çirkin, iyi kötü ruhuna atmak istiyorum.

Al… hepsi bu!

ve artık,
kapının arkasında ışık var mı
yoksa ay karanlık değil mi, diye
düşünmek istemiyorum
dünü, bugünü, yarını…

Artık hiçbir şeyim
ve hiçbir şey olmak istemiyorum
zaten dağlar daha büyük
yollar daha bir uzak tahmin ettiğimden
ve sen Ay’ın karanlık tarafındasın
yani görünmeyen yanı
yani tahmin ettiğinden daha güçsüzüm
aslında hiçbir şeyim
ya da hiçbir şey değilim.


2005 Meydancık/Artvin (Mısırlı)