Hep kaçtım
Bir tek kendimden kurtulamadım
En çok kendimi kanattım
Her insan yangınını içinde taşırdı
Ve hiçbir kente ait değildi hiçbir acı
Çok geç anladım
Yalnız bu şehrin ayrılıkları mı vururdu insanı
Sadece bu şehirde mi uykusuz kalırdı insan aşk acısından
Hep aradım
Bir tek kendimi bulamadım
Hiçbir sokakta
Hiçbir şarkıda
Hiçbir aynada
Gülen yüzüme rastlamadım
Hep savaştım
Bir tek kendime yenildim
Yüreğiyleydi en büyük kavgası insanın.
Kendimden başka herkesi suçladım
Oysa hiçbir kente ait değildi hiçbir acı
Ve herkes içinde taşırdı yangınını
Kül olduktan sonra anladım...
2004
Düzenleme-2005
Kayıt Tarihi : 7.11.2005 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
Kendine çıkacak yollar hep....
Bir ahir zaman dörtlüğünde ne demişim bak..!
Şiirin küserse birgün hayata
Şarkıda türküde kendinde ara
Gün olur bir gün düşersen dara
Ne kulda ne yolda,kendinde ara..!
Tebriklerim ve sevgilerimle Melih
O halde;
'bir turnusol kağıdıdır acı /
alış kedere /
alıştır kendini...'/........
diyelim mi? Ne dersin?....
Sevgiyle:))
Sevgilerimi yolluyorum kardesime...
TÜM YORUMLAR (6)