Hicaz Makamı Şiiri - Nurşen Alıcıer

Ne çok ağlamışım
Üstelik en erken saatinde yaşımın
Ne çok tüketmişim kendimi
Kendimden bihaber…
Nasıl geçmiş habersiz
O güzelim yıllarım
Bazen sus pus
Bazen içli bir şarkı
Of!
Of!
Anasını sattığımın dünyası
Bu hicaz makamı
Fena ediyor adamı…

Efkâr düşünce adamın yüreğine
Dağıtmak istiyor ortalığı
Kalabalığı
Hayatı…
Olmak istiyor bir köşede
Kimsesiz
Kendiyle
Yitirdikleriyle…

Şimdi, bir yerde olmalıydım
Bir yerde
Ama nerede?

Ne iyi giderdi…

Sesinin bütün gözeneklerini açmış
Gül renginde bir akşam
Yanında bir duble rakı
Masa iki kişilik
Dilimde tek kişilik bir şarkı
Dilim dilim dilimlenmiş anılar
En ince damarından
Kesilmiş çocukluğum
Ve biraz da sarhoşum
Vur göğsüne yumruğunu
Vur!
Vur!
Anasını sattığımın dünyası
Bu hicaz makamı
Fena ediyor adamı…

Nurşen Alıcıer