Aşkımız hiç başlamamış bir cümle,
Sana olan sevgimse hiç bitmeyenlerden.
Hiç başlamadığım bir şiirde anlatıyorum sana olan aşkımı,
Ve de seni birbaşkasında, hiç bitmeyen.
Ben bir ağaç gibiyim, senin evinin bahçesinde,
Sen yanımdan geçiyorsun, uzanamıyorum.
Sen ayda, yılda bir selam veriyorsun bana,
Bense seni her saniye özlüyorum.
Ve de gözlerim, üzerimdeki yapraklar,
Bir değil, bin kez bakıyorum sana.
Ve de dallarım, ellerim ama,
Kucaklayamadıkça seni doyasıya,
Ne yazar ellerim varsa?
Bir bulut gibiydim gökyüzünde,
Ve de istemeden, nedensizce,
Süzüldüm sana, farketmeden, sessizce,
Ama sen gitmemi istiyorsun.
Dedim ya, elimde değil,
Rüzgarım ol, götür beni ki gideyim,
Ya da gel benimle,
Uzaklara gidelim, birlikte.
Denizdeki bir dalga gibiyim,
Deniz kudurduğunda bir o yana, bir bu yana savrulan,
Ama deniz durulduğunda,
Hep sende kalan.
Ve de eğer bir yağmur damlasıysam ben,
Sende topraksın, tam düşeceğim yerdekilerden.
Ve de tam kavuştum derken,
Parçalanıyorum birden,
Ve benimle beraber hayallerim de.
Mutlu musun, boşver sen, aldırma,
Ne de olsa geçer birazdan, az sonra,
Hayat sadece bunları öğretti bana,
Senden de acıyı öğrendim,
Sonunda ise biliyorum, öleceğim,
Tek dileğim, bari o senin elinden olsun!
Kayıt Tarihi : 29.9.2002 11:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!