Hiç Tutunma Yaşama Şiiri - Abdullah Toroslu

Hiç tutunma boşuna, sağlam değil şu hayat!
Kim yanılıp yapışsa, der mutlaka bil heyhat!

Hablu-l metin ararsan, yapış Hakkın kulpuna!
Çünkü kulplar içinde, denir ancak kulp ona.

Sonda nadim olmuştur, kim tutunsa yaşam’a;
Gayen fani hayatsa; hiç boşuna yaşama!

Son değildir şu durak, belki o bir aşama;
Himmetini tahşid et, en sondaki yaşama!

Bu dünyaya dayanmak, kullar için yaş ama;
Anlatması pek zordur, şu riskleri paşama.

Yaş tahtaya basar mı, bile, bile bir akil?
Ne yazık ki, basıyor, var tarihi çok nakil.

Bu haltları yemiş hep, felsefeye güvenen;
Ayni gafa düşme de, sırf vahiye güven sen!

Göçeceksin mutlaka, Karun olsan bu arzdan!
Madem öyle uzaklaş, yanlış olan şu tarzdan!

Fani ile avunmak, yakışır mı akile?
Akıllıya yakışan; yönelmektir makule!

Gaye etme fenayı, neyse hissen al yürü!
Esir olma dünyaya, oyna daim sen hür’ü!

Bura oyun, oynaştır, asıl hayat ahiret;
Varsa şuna imanın, amelinde zahir et!

Yönel daim hayır’a, yay zeminde salahı;
Yapış Kitap Sünnete, bul hakiki felahı!

Geri kalan palavra, düşme onun peşine!
Yap Rabbine taati, yatma gafın düşüne!

Bence işin doğrusu, budur dostum emin ol!
Yalnız Hakkın yoludur, şu cihanda emin yol!

Abdullah Toroslu
(Cihat Şahin)
17.03.2012-İzmir