Bir şarkı olmalı seni anlatan,
Bir şiir belkide sonu hasretle biten.
Veya gözlerimden düşen bir damla yaş…
Ne bileyim işte,
Bir şeyler olmalı seni bana kavuşturacak…
Yüreğin olmalı yüreğimde bulduğum.
Her gözümü kapattığımda sen olmasın
Her gittiğim yol sana çıkmalıydı oysa
Her virgülden sonra sen başlamalıydın….
Ama nafile be güzelim, nafile.
Ah bir bilsen be gülüm ah bir bilebilsen
Ne çok denedim seni bulmayı,
Ne çok aradım seni bir bilsen...
Sanma ki çabuk pes ettim,
Sanma ki korktum sevdadan,
Seni bulabilmek için ben bir ömrü tükettim...
Sesim mi çıkmıyordu,
Çok mu sessiz harf vardı gözlerimin içinde.
Yazılmamış bir şarkı mı beklediğin yoksa,
Yoksa adı konmamış bir şiir mi
Denizlere saldığım kağıt sandallarım mı
Yoksa uzaklardan esen hayırsız rüzgarmı
Seni bana getirecek olan...
Ah sevdiğim...
Kendimce yazabildiğim tüm cümleleri,
Dizebileceğim en özenli şekliyle dizdim de kaç kere,
Yine bulamadım seni...
Her yağmurda seni aradım oysa
Her geçen balıkçı kayıklarına seni sordum
Ama seni bana getirmediler işte.
Eksik bir şeyler var diye düşünüyorum bazen.
Oysa sevda karışımını beraber hazırlamıştık
Tuzunu biberini beraber atmıştık kararınca
Ne yaptımsa olmadı, ne yaptımsa olduramadım
Ne yana baksam senken, seni bulamadım
Bildiğim bütün sevda türkülerini söyledim oysa...
Biliyorum…,
Çok şey söyleyecektin bana.
Bunu da çok istiyordun.
Hayatının sırlarına ortak edecektin beni.
Kendini anlatacaktın.
Özlemlerinden, beklentilerinden, yaşantından,
Umutlarından söz edecektin bana.
Ama sen sustun be gülüm…
Susmasaydın keşke
Keşke ben susmasaydım…..
Oysa kaç gece koynuma hasretini alıp uyumuştum
Kaç gece yalnızlık sancısıyla kıvranıp durmuştum.
Kaç gece beklemiştim seni.
Her kapı çalınışında geldin sanmıştım
Her kum tanesinde seni aramıştım oysa
Ömrümdeki tüm yollar sana çıkıyordu
Sonunda sen oluyordun,
Sen kokuyordu tüm sokaklar
Ve ben o sokaklarda seni arıyordum
Çok geceler sarhoşlarla bekledim seni
Bir köşe başından dönersin diye.
Boşunaymış bekleyişlerim
Bunca acı boşunaymış
Hayatımda bir lal oldun,
Ben konuştum sen sustun
Ah be Sevdiceğim
Susmasaydın keşke
Keşke hiç susmasaydın…………..
ŞİİRBAZ
21.Haziran.1998
'Sahipsiz Mektuplar' İsimli Şiir Kitabından
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 13:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar konuşarak anlaşır demiş ya bir düşünür ve bizimde toplum olarak uymadığımız bir kuraldır bu. İki sevdalı varmış ve ilk kez buluşacaklarmış. Bir gün önce saatlerce prova yapmışlar söylemek istedikleri üstüne. Ama gel görki yan yana geldiklerinde unutmuşlar. Oysa yürek sandıklarında bu gün için sakladıkları o efsunlu sözü yani ' Seni Seviyorum' u bu gün için çıkartmayı planlıyorlarmış. Saatlerce göz göze bakıp çoğu kez susup oturmuşlar. Ve günler günleri, aylar ayları kovalamış ama iki sevdalı susmuşlar. Sonrasında yürek sandıklarını tekrar açmışlar, o efsunlu iki kelimeyi çıkartacaklarmış sandıkdan. Ama bir de bakmışlarki tedavülden kaldırılmış. Bakkalın kızıyla evlendirmişler çocuğu, kızda gaggurukgillerin ömere vermişler bir çift öküz karşılığında. Ve duyduğum kadarıyla hala bu iki genç susuyorlarmış... Siz siz olun susmayın dostlarım. Sevdiklerinizden ' Seni Seviyorum ' u öksüz komayın. Tedavülden kalkmadan hala...; -))

TÜM YORUMLAR (2)