Ruhumu kaplayan aşk sensiz durmuyor alemde
Karanlık geceler ıssız korkutuyor yaşayan insanı
İçin için yakıyor bedenimi taş gibi sağlam kalemde
Duvarı nem yıkıyor baksana,yıkılan gam misali insanı
Geriye dönüp bakınca yüreğim yanar durmadan
Arkamda yüklü anılar,sevda yazarsa korkmadan
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta