Ruhumu kaplayan aşk sensiz durmuyor alemde
Karanlık geceler ıssız korkutuyor yaşayan insanı
İçin için yakıyor bedenimi taş gibi sağlam kalemde
Duvarı nem yıkıyor baksana,yıkılan gam misali insanı
Geriye dönüp bakınca yüreğim yanar durmadan
Arkamda yüklü anılar,sevda yazarsa korkmadan
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta