Sen; bir dal kadar yakın,
Annem kadar uzak...
Sol kolum ağrıyor, koltukaltım
Belki de düşeceğim.Son tuzak.?
Hiç mi hiç özlemedim seni.
Ne darıl, ne gücen!
İnan ki, bir kargaşa panayırında
Ömrümü, sene-sene
Haraç mezat satıyorum şimdi.
Bir bilsen neleri unutmuşum;
Kokani'yi, annemi, seni, hatta kendimi...
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 19:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!