Sen uzaklığınca varsın.
Ben olmadığımca deli.
Al götür her şeyini yanında,
İnsan yokluğunca sevilmeli...
Bir nefes olsun bırakma,istemem.
istemem bir parçaları, birazları.
Senin olsun bu yarım yamalak gülümsemeler.
İstemem böyle yarım ağızları...
Sen hiç bir zaman yoktun, hiç olmamıştın.
Seni var eden bendim, benim sevdamdı.
Tam çoğalacakken yok oluyordun.
Bende kalan öylesine buruk bir andı...
Hiç beklenmiyorken geliyordun.
Hiç ayrılmayacakken giden yine sendin.
Niye vardın, niye yoktun bilmiyordum.
Hiç sorgulanmadan sevilendin....
Sen olmadığın kadar var olansın.
Sen uzaklaştığınca büyüyensin.
İster ol ister olma ne fark eder?
Sen yokluğunca sevilensin......
Kayıt Tarihi : 27.7.2006 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ozan Mikdatî
Sevgili Kardeşim Sevinç Atan:
Beğenerek okuduğum duygulu ve güzel bir şiir olmuş. Şiirinizi İlk Tam Puan ile selamlarken;
Tebrik ediyor başarılarınızın devamını diliyorum.
Kaleminiz daim olsun.
Her şey gönlünüzce olsun dileklerim ile;
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
uzaklaştığınca büyüyeceksin
İster ol, ister olma ne fark eder?
en çok, yokluğunca sevileceksin......
çok güzel bir şiir, kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (6)