Hiç Öldünüz Mü Şiiri - Erdoğan Yılmaz

Daha yeni öldük yeni Bismillah
Meleği severim, melek güzelsin
Münker Nekir geldi sordu Rab'bimi
Dedim Allah Allah hiç öldünüz mü

Dediler biz yalnız soru sorarız
Ölümü anlatır biz de yorarız
Münker Nekir baktı biri birine
Dedim beni gidin sorun Ali'ye

Ali'm bırakır mı yandı ışıklar
Baş ucuma geldi bütün aşıklar
Hele öldüğünü anlat dediler
Dudak ısırdılar, Münker Nekir'ler

Uhut'ta Hamza'ydım şehit edilen
Mescide Ali'ydim sırtı delinen
İmam Hasan gibi ben zehirlenen
Kerbela'da yetim boynu kesilen

Hüseyin demeye dilim dönmedi
Celal Abbas idim su yetişmedi
Kırdılar kanadım, kolum kesildi
Ali Asgar gibi boynum ok deldi

İmam Hüseyin'im avucun açtı
Ali Asgar'ımın kanları aktı
Şahit olsun diye göklere saçtı
Yer gök ağladı gök kızıllaştı

Hallac-ı Mansur gibi kırbaçladılar
Hem taşladılar hem gül attılar
Nesim-i gibi derimi soydular
Dinledi yaramı sardı aşıklar

Aşık isem el sürmedim tenine
Ağladım tuz bastım hep yüreğime
Güneşi gölge ettim gözlerine
Kalem gözlerinde ceylanım diye

Günahım da çoktur yemin Allah'a
Umudum tövbedir tövbe affola
Şefaatçi oldu aşıklar bana
Muhammed aşkına Ali aşkına

Çok yorgunsun biraz uyu dediler
Kalem gözlü ceylanımı verdiler
Geldi tebrik etti bizi huriler
Cennet oldu kabrim bitti çileler
.
Seven gönüllerde aşık Erdoğan
Sevdiğine kurban gözüne kurban
Canı yansa bile sabretti bu can
Muradına erdi şair Erdoğan