Hiç korkmadın değil mi beni kaybetmekten.
Senin her ters sözün sırtımda bir hançer benim.
Düşünmedin mi yolu sapar da döner eşiğimden.
Kanayan yarelerime artık çare yok benim.
Derdi irfanı ile getirdin gönlüme.
Bin sitem de etsem bundan sana ne.
Bir çekiç alıp da vur yüreğime,
Can-ı pare meçhule sıçrar benim.
Sabahları sabah ettim, az mı düşünle.
Sulara karışıp gitti her sine-i deremde.
Hani olsa öldürür dü ciğerlerim veremde.
Ne güldürdün, ne ağlattın yüzüm sen benim.
Yanar durur tepemde geceler arsız.
Kalıbımı aşalı çok olmuş bilemedim zamansız.
Böyle ikrar, böyle vurgun, böyle tamahsız.
Durmak çare gelmiyor, geç düştü aklım benim.
Üstüme çöken esaretin kaypak hayallerin peşinde.
Olmuyor biliyorum! ama olmaya yok meyli de.
Beni böyle kör, karanlık bir kuyunun içinde.
Döndürüp durdun da, voltalarım az geldi benim.
Ahdi geçti artık bir şeylerin bunca zamanın içinde.
Ben koşa koşa on adım geldim o mah yüzüne.
Bir dönüp baksaydın anlatmak istediğim sözlere.
Kalemini kırdım gayrı, vurmaz o perdeden söz benim.
Kayıt Tarihi : 24.11.2020 03:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!