İncitmezdim tek insanı
Acımadan eziyorum
Tanrım bana ver cezayı
Hiç kimseyi sevmiyorum
Nasır tuttu kalbim benim
Sevda nedir bilmiyorum
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Allah-c.c-, insana yerinde kullansın diye, hem sevme hem de nefret duygusunu vermiştir İsmail bey. Bu duyguları yerli yerinde kullanır, hak edeni sever, nefrete layık olandan da nefret edersek, Bizi yoktan yaratıp bizi böyle duygularla donatan Rabbimizin rızasını kazanmış, dolayısıyla da sonsuz saadetler yurdu olan cenneti hak etmiş oluruz.
Hayırlı sınavlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta