Hiç kimseye veda etmedim.
Çünkü kimse fark etmedi
gittiğimi.
Ne bir el kaldı arkamdan,
ne bir ses
sadece
boşluğa karışan
bir nefes gibi
çekildim hayattan.
Bir mektup bırakmadım,
çünkü ne yazsam
okunmayacaktı.
Bir fotoğraf da yok benden,
zaten yüzüm de yoktu artık
anımsanacak kadar derinden.
Görünmeyen bir acının
izsiz hâline dönüştüm.
Sözlerim,
anlatılmadan küle döndü.
Ve ben
bir suskunlukta
kayıp oldum.
Hiç kimseye veda etmedim
çünkü gidişimi
benden başka
kimse duymadı.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 10:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir duyguyu hissettirebilmek ne güzel, teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (1)