Ne zaman adını ansam,
Bir yıldız düşer gökyüzümden,
Ne zaman gittiğini hatırlasam,
Bir çiçek daha solar gönül bahçemden.
O anda güneşim benden saklanır.
Bir fırtına çıkar ve her yer aynı anda kararır.
İçime bir hüzün çöker,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta