Hiç Kimsem Yoktu Şiiri - Celal Bahar

Dedim ki kalbime;
O kendini çok seveni kaybetti,
Sen başkasını,
O kendine ait olanı yitirdi,
Sen ise başkasına,
Dedi ki;
O'nun başka kimsesi çoktu,
Benim ise hiç kimsem yoktu.

Dedim ki kalbime;
Sözleri sert, varlığı ise dertti,
Düşün bunca zaman sana neler etti.
Dedi ki;
Ben dudaklarını değil kalbini duyardım,
Senin dert bildiğini ben şifa niyetine sayardım.

Dedim ki kalbime;
Zaten böyle devam etmezdi,
Sen her ne etsen görmezdi.
Dedi ki;
Bu can onunlayken ölmezdi,
O yokken de imkânı yok gülmezdi…

Dedim;
Derler ki ver gönlünü hak edene,
Dağdaki çoban olsa,
Verme gönlünü hak etmeyene,
Mısır’a sultan olsa...
Dedi ki;
Ben ne sultan isterim ne de çoban,
Ben sevmek isterim,
İster sultan olsun isterse çoban…