Kim olduğumu bilmiyorum bu aralar.
Sanki ameliyat masasında kalmış bütün duygularım , umutlarım , yaşanmışlıklarim.
Terimi silerken hayallerimi de silmisler.
Neşterle derimi değil kalbimi kesmişler.
Duygularım tek tek damlamis yere kanım sanmislar.
Sonra nabzım hızlanmış bir an ölüyorum sanmislar.
Yaşamak için sebebim olmadığını nerden bilecekler?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta