Hiç iyi görmüyorum Şiiri - Ersoy Tümay

HİÇ İYİ GÖRMÜYORUM

Gün mateme bürünmüş, ıssız tenha sokaklar
Hoyrat esiyor rüzgar, sararmış tüm yapraklar
Buğdaylar başak vermez, susuz çorak topraklar
Bu gidişin sonunu, hiç iyi görmüyorum

Mevsim bahar olsa da, dalında çiçek açmaz
Sakın ha umut etme, doğmayan güneş batmaz
Tükenmiş mürekkebi, kalem sevgiyi yazmaz
Sevgisiz bir dünya da, yaşamak istemiyorum

Samimi kalbi kırmak, sanma sakın meziyet
İnsanlığın son demi, kaybeder iyi niyet
Alalen aşikâr işte, durum böyle vaziyet
Çarkı bozulmuş çağda, yaşamak istemiyorum

Gönülden güzel bakmak, yaradandan yadigâr
Samimi sevgileri, etmeyelim istismar
İtinayla okunsun, her kelimem manidar
Haksız zaman çalmayı, ben hiç sevmiyorum

Zerafet ile süslensin, gözler şavk'la parlasın
Duygular coşku ile, ahenk ile çağlasın
Yarınki nesillere, mirasım sevgi kalsın
Amaçsız ve gayesiz, göçmeyi istemiyorum.

ERSOY TÜMAY 25.12.2024