Hiç İnnmadım / Kadınlar Günü! ! !

Tüketime endekslenmiş,yılın belli bir gününde anılması gereken değerlere hiç inanmadım.’Değerli ‘ bir gün için değil, her gün için olunmalıdır.

Yılın belirli bir gününde uflana puflana, zorlanarak hediye alınan bir annne olmaktansa,her gün saygı ve sevgi gören bir anne olmayı tercih ederim mesela.

Bir baba olsaydım, bir babanın özverisini algılayabilen çocuklara sahip olmak,haziran ayının bilmem kaçıncı gününe sığdırılmış, baba sevgisi gösterisinden daha anlamlı gelirdi.

Sevgiliysem eğer,hergün bir sevgili kadar değer görmeliyim..Bir güne sığdırılan çılgınca gösteriler,beni hiç etkilemez Ve hiç özenmedim.

Yaşlılar günü diye,dinlenme evlerinde bütün yıl hatırını sormak ya da gönlünü almak adına hiç bir şey yapmadığın insanların karşısına geçip şiirler şarkılar okumanın ne anlamı vardır ki

Senede bir gün sakatları hatırlamak.. Bir tek günlüğüne korunması gereken ve bize bahşedilen doğayı sevmek. O güzelim canlıları, hayvanları,tek bir gün hatırlamak
O günü... Bu günü..

Bir tanesi de KADINLAR GÜNÜ.. Bugünmüş.! ! ! !

Anne olarak, kadın olarak,eş olarak,kızkardeş olarak, herşeyden önemlisi insan olarak ,ikinci sınıf olmaktan çıkamamış bir cinsin, sorunlarını kadınlar gününü kutlayarak mı çözeceğiz? Varolduklarını anlatmanın yolu,bugün slogan atmak, hakkımızı isteriz nutukları çekmek, iletişim araçlarında yedikleri dayakların çektilkleri eziyetlerin hikayelerini anlatıp ağlamak mıdır?
Bir ticari rantı destekleyen ve hiç de bize özgü olmayan, dışardan ithal bu zorlamaların içinde olmayı sevmiyorum
Ve bu nedenle de bu tür günlerde kutlama yapmıyorum.

Sevgi, ilgi.anlayış, fedakarlık,hakkaniyet, adalet insana ve hatta tüm canlılara dair ne varsa,özen, emek ve süreklilik ister.
Parlak kağıtlara sarılmış hediyeler, ya da yaldızlı sözlerle süslenmeye çalışılan günler değil...

Ayfer Artuç
8 Mart 2007