İsmin dilimde "hiç " hece.
Kaç harf, kaç intihara gebe.
Diz çökmüşüm, rahlede,
Son duanın,
Son ayeti kerimesinde.
Kabulü var mı?
Mabedi tarumar edenlere.
Yakıcı bir gırtlak namesinde,
Amin diyecek yüz arıyorum.
Aralık kapıdan bakma..!
Yüzsüzlüğüne en ağır küfürler birikiyor dilimde.
Çarpacak elim mahşerde.
Simdi Erguvanlarımın dalları körpe,
En içten sevgimle suluyorum.
Toprağına gömüyorum ellerimi,
Köklerine nazar değmesin diliyorum.
Değmesin gözlerin kelâmlarıma.
Okuma.!
Zikretme.!
Nefesin en uzak diyarların
Dağlarına boran olsun.
Şifa belleyenlerin dertlerinde soluklanasın.
Benim dallarım bana yeter.
Pembesine aşık bir ömrüm var.
Bir kahverengi ardına gizlenmiş,
İki cihana bedel aşklarım var.
İnanci öldürmenin faturası,
Kağıda döküldüğü zaman
Mizanda,
Anlatılacak bir ahvalim var.
Halden anlamayan yalancı dillere,
Yılan gibi kıvrılan kelimelere,
Dans edecek bir rakkase...
Nerde görsen tanırsın.!
Her yerde...
Masanda yerver
Hazır eteklerinde çözülmeye.
12 mart 2018
Gülgün Özel
Kayıt Tarihi : 17.12.2018 13:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülgün Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/17/hic-hece.jpg)