Hiç GÜLMEYESİN Şiiri - Ramazan Kılıç

Öyle tanıdımki zalim ben seni
Yorupta durma boş yere kendini
Kader muhtaç eylemesin sevgine
Nankör müyüm diye bir sor kendine

Gündüzler sana ay gecen yıl olsun
Derdi tanı dert verme akıl olsun
Kederi mutluluk de izleyesin
Güldürmedin beni hiç gülmeyesin

Huzur alma yaşasanda mutlu an
Olsun sana hüzün keder kutlu an
Kovulsanda düş dostun kapısına
Derman ararken düş dert belasına

Ben sabrımla dağlar deler varırım
Sen dersin ki ben hep ahlar alırım
Yaptığın yanında kalmaz bilesin
Güle güle sana sen bir çilesin