Hiç Gelmeyecek Gibiydi Gidişi

Yok kokulu bahara
Açılmış pencereler
Çiçeğin özü
Başlamış emzirmeye
Doygunluğa erişmiş
Bir bir böcekler....

Uğur böceği eteğinden
Tutarken çiçeği
Kararsız senin gibi
Gitmek de değil sanki istediği

Çengi dansı başlamış kırlarda
Rengarenk giyinmiş hepsi
Kırmızı, mor, sarı çiçeğin elbisesi,
Rüzgar elinde bir keman,
konduruyor her birine şevkle aşk busesi...

Dönmüş gelmiş, bahar
Hiç gelmeyecek gibiydi gidişi
Örümcek ellerine almış ağını
Dokuyor saçak altı evini

Cıvıltısı sağır ediyor kulaklarımı
Bu coşkunun,
Bükmüşüm boynumu
ak biraz
dorukların tepesi
çaresiz bekliyor kar
birazdan ağlatacak güneşi

bu şenliği severdim bilirsin,
leylakların lilası, papatyanın beyazı
düşerdi yüreğime
çiyli bir koku çökerdi nefesime
bu bahar boynum önümde,
hiçbir kıpırtı yok bende...
ne tomurcuklarım doğurmaya hazır çiçeklerini
ne de dallarım bekliyor uğur böceklerini
sensizim...
bahar gelmiş,
hiç gelmeyecek gibiydi gidişi
Senin gibiydi...
Döndü geldi, görsen nasıl mutlular şimdi! ! !
Ama Sen yoksun...
Ben nasılım biliyor musun?
Düşünsene; ................
tüm ağaçların çiçek açtığı
kırların çengi danslarıyla coştuğu,
gelin böceklerinin çim yataklarda seviştiği,
aşk mevsiminde;
Kuru kupkuru,
ince,
kırılmış dalları yerde
bir ağaç gibi....
Tutunmaya çalışıyor köklerim...
Derin bir iç çekiş oturup yüreğime
Bekle diyor.... bekle.....! ! !
Belki seneye,
kutlarsın baharı sende...