daraltır tüm duvarlar kendi yüzünü
kirpiğini kireç tozu...
gidip gidip gelirsin, sayrımış gözlerini
hazin bir boşluğa...
bir gölü düşünürsün, bir örtünün olgusunu
o çok yıkımlı kıyısını meşakkatlı bir ıstırabın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
