canı delip geçiyor yine
ruhun eşiğine oturup susuyor
dört yanı dört duvarla çevrili
yalan görüntülerle çoğalıyor aynalara bakarken
belki de toprağın bağrına değdiği kadar değmiyor kalbe
taşları parçaladığı kadar çözemiyor kalbin katılığını
göğse hiç dokunmuyor gözlere dokunduğu kadar
hiç değişmiyor hayallere yazılanların sonucu
küstürülmüş tüm dostlar kapı önünde ağlarken
terk edilen sevgililer kucağına dökerken gözyaşlarını
ölümün parçaladığı her beden bir kan pıhtısı
çıkmaz sokaklarda,yalnız odalarda
acılar dağların taşıyamadığı kadar ağır
gökleri çatlatacak kadar parça parça
en uzak köşelerde en küçük zerrelerde
yağan yağmurlar önce yürekleri serinletir
ölüm,pencerelerin önlerinde açar rengarenk
redfer
İlyas KaplanKayıt Tarihi : 29.1.2018 13:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!