Hic degilse…
Percem basak cahil cagindayken sirrini sözünü aska tutan gaile
Kimbilir kacbir defa bukutlara yanar yagmur ve buza kartaneleri sogur
Yine de yoklugunun göcmen kafeslerine hic degilse
Issiz duvarlardan iz sürüp kuru dallara asma güllere
Kimsiz kimsesizligin cigarmis kirpiklerini avutan calarsaatlerinde
Hüzün sofrasini yuvalanmaya koyulan telgraf kuslari gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla