Kar yağıyor 23 Temmuz akşamında
Saçlarıma aklar düşüyor feryat figan
Hiç bu kadar üşüyüp yalnız kalmadım
Hiç bu kadar bağlanmamıştı elim kolum
Hiç bu kadar yaş dökmedim biçaresiz kalıp
Yalnız hissettim kendimi karardı dünyam
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
ne yapacağımı bilemiyorum boş boş gözlerle bakıyorum geleceğe kin nefret filizleniyor içimde gelecek baharları çalan sen..sahne..bazen öyle anlar yaşarız ki..dünyanın en mutsuz insanı sanırız kendimizi..geleceğe anlık ..umutsuzca bakarız,nedenini bilmiyorum ama zaman zaman öyle hissederim kendimi..oysa kendimle dünya ile barışık bir insanım..bazen öyle işte..Şairim aynı duygularla mı yazılmış ..ama ben payıma düşeni yazayım dedim..anlık anlatım.. tiyatro sahnesi sanki,beğendim, saygılar, Sayın Deniz +10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta