Hic Bir Zamana Mirasen Şiiri - Seyfi Karaca

Kordonboyunda sahil gezen kasabanin
Denizin güneslendigi kiyilarda vakit dört, dört bucuk gibisi
Duvar boyu camin arkasinda tango dönen teras ve taspilak gezinip dururken
Disardakiler bir o yana
Bir bu yana
Eskisini türbanla yenileyen lüks bagimlisi sosyeteden havayi istirak
Kahvelerde sükse satma derddiyle günesin bakindigi yeri
Mercek altina tutusturarak kamastiran
Ve sözlesmesi yazili metinlerde olmayan gösterislerle
Beni üstüm basimla görmeyenin gözü kör olsun bedduacisi, lay
Lay
Lom..
Bir baska yerden kesme taslar yontuyorduysa hastahaneyi postahaneyi
Tümüyle ortadan söküp kaldirarak faaliyet hali
Sehir molozuna villa yapan hizarli motorlu izgara
Etraftan üfüren mermer tozunu acikli ekmegine katik ederek bir o yana
Bir bu yana
Düzelmez dogrulmaz yövmiyesini kan tükrügü yutkunarak hayat denen körebe
Calakalemlerin insan cerceveleyen süslü boyali beti benzi,
Mart esrarengizi salinimlari yukari asagiya yuvarlayarak
Kagittan beyaz gündelikci yasamlara nadas sonrasi idareten bahar
Uzaklardaki yapraklarda esen rüzgarlar gibi damgasiz pulsuz taahütlerden
Hic bir zamana mirasen
Kati surette tesellisiz teberru..

Mart / 24