Hiç Bir Savaşın Kazananı Yoktur!

İstediğin oldu,vazgeçiyorum sevdamdan..
Üzülme artık..
Ağlamayacağım..
Ağlamayacağım,ağzından emziği düşmüş bir bebek gibi!
Hissetmiyorum yokluğunu,
Unuttum tadını aşkın.
Avutmaya gerek yok kalbimi..!!
Gözlemiyorum yollarını artık vuslatın..

Sana dair ne varsa bende
Anılarım,hayallerim,düşlerim,acılarım..
Her şeyi kalbime gömüyorum
Mezarını çoktan kazdım
Adını anmayacağım nasılsa bir daha
Gerek yok musalla taşına..
Ama olur da bir gün
Anmak istersen bu hazin hikayeyi
Toprağını yağmur diye kandırıp,gözyaşımla suladığım
Gövdesine kazıdım o yetim ağacımızın.

Şimdi yeni..
Şimdi tertemiz bir sayfa açıyorum hayatıma..
Dindirdim bütün isyanlarımı
Salıverdim zamanın sonsuzluğuna..
Dön diye haykıran çığlıklarımı
İstesen de duyamazsın artık
Kavuşmak adına ettiğim bütün yeminlerimin
O saf,o masum o tertemiz günahını yükledim sevdama.
Onurlu bir savaştan çıkmış,gerilla gibiyim
Yıkadım namuslu ellerimin kanlarını,göz yaşlarımla.

Ve onca zaman sonra,
Anladım ki;
Hiçbir savaşın kazananı olmazmış.
Herkes bir şeyler kaybedermiş mutlaka..
Tıpkı sen ve ben gibi..! !