Hiç Bir Güce Boyun Eğme

Hilal gibi kaşların arasından, güne güneş süzülüyor
Sabahı güzelleştiren şafak
Kanat çırptıkça
Güne
Özümden
Sana olan
Özlem damlıyor
İçime
Güneşin toprağı kavurması gibi
Özgürlük meşalesinin yanması gibi, içim yanıyor

Her güneş ışığı, anlatıyor seni bana
Gel gidelim yüreği güzel
Dudaklarında özgürlük türküleri çağlayan
Zılgıt çeken, devrim güzeli
Gönüller buz tutmadan
Özgürlük özlemiyle
Sevdalara
Umuda
Şu acımasız hayat telaşından
Zifiri karanlıkları
Aşa, aşa
Hiç bir zaman sönmeyen
Yanan
Özgürlük ateşiyle
İsyan eden
Halklar gib
Başını dik tut
Hiç bir güce
Boyun eğme
Sen de sel-sel ol, sen de koş  aydınlığa
Vuslata yol ol, yaşama ile  umut ile, sevdayla, sevgiyle

Devrim kızı, yaşamayı bırak, burda ölüm bile barınamaz
Çünkü zülüm var, acı var, kıran var
Yanakların üzerinde acı kaynıyor
Haykıran dilinden ağıtlar dökülüyor
Bakışlarından umut
Kâhküllerinden
Yıldızlar
Gözleriden
Yaş var
Gel
Acıya bağlanma
Gayri
Sabret
Elbet bir gün
Bu dertler
Bu fırtınalar bitecek
Terk edilmiş mekânlar
Yıkılan köyler, evler yeniden yaşam bulacak

Günün, güneşin doğuşunu seven, sevgisi hep bol
Yılmadan şiir ol
Ezgi ol
Sevda ol
Ak içime
Gel
Katran karası
Geceleri dele-dele
Özlemi aralıksız
İçime vuran
Kızıl bakışlı şafaklarla
Her iklimde her gün, her gece
Bahar kokan
Yerlere gidelim
Seninle
Sevdaya, mutluluğa, yaşama
Gün omuzlarından döküldükçe, gözlerin gibi güzel olsun

Mehmet Çobanoglu
06.11.2022
İstanbul