Hiç Aramayın Nafile Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir ağırlığım kalmadı,
Tüy gibi hafifledim,
Yükümü yere saldım,
Rüzgârda efelendim.
*
Esinti çağırıyor bak,
Bir sese doğru uçtum,
Artık tenimi sağıyor,
Rüzgârda efelendim.
*
Görünmüyor bir cismim,
Toz zerresine döndüm,
Bilinmiyor bir şeklim,
Rüzgârda efelendim.
*
Dünü sildim aklımdan,
Soyundum her şeyden,
Çıktım zaman faslından,
Rüzgârda efelendim.
*
Her parçam bir yöne,
Ufuklara dağıldım,
Gitti başka evrene,
Rüzgârda efelendim.
*
Hiçbir şey acıtmıyor,
Kaygıdan kurtuldum,
Kalbim boşa atmıyor,
Rüzgârda efelendim.
*
Bitmiş yerim yurdum,
Her mekâna savruldum,
Kalmamış gideceğim yer,
Rüzgârda efelendim.
*
Bir sesim duyulmaz,
Uğultuya çevrildim,
Kimliğim de bulunmaz,
Rüzgârda efelendim.
*
Hiç aramayın nafile,
Her zerreye yayıldım,
Gelmem artık dile,
Rüzgârda efelendim.