Kader dediğimiz
Dalından zamansız düşen bir incir tanesi
Yahut bir çiçek mevsimsiz açan
Bir türlü inanmak istemediğimiz
Ama yaşadığımız
Ve büyümek
Kabullenmekti acıları
Hiç büyümedim ben bu yüzden
Onun için çocuksu bakışlarım
Dediler ki
Acılarını içine atacak yaştasın
Hapsetmeyi öğren artık gözyaşlarını
Hep çocuk kaldım inadına
Sevdim hayatı ilk satırından
Son satırına kadar,
Hiç ama hiç büyümedim
Gülen gözlerle bakabilmek için dünyaya...
Kayıt Tarihi : 29.7.2005 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve 'çok bi'çocuk..'
Sevgiler Melih
Sevgiyle...
Kutlrım Can dost Türk Öğer KOÇ
saygilar
TÜM YORUMLAR (5)