Dokunma yaralarıma ; artık acıtamazsin ...
Dokunma ne olur bırak zaten zor iyileşiyorum...
Eskiden olsa sen bana dokunduğunda ; yaralarımı gösterirdim korkmadan ...
Gözlerim kapalı yaralarımı sana emanet etmiştim ...
Gökyüzüne bakardım heyecanla ; binlerce kez Allah'a şükrederdim sonra sana bakardım ; gözlerimdeki saf aşkı gör diye çırpınırdim ; belki görürsen içindeki mutluluğu söndürmeye kiyamazsin ; ruhumu karanlıkta birakmazsin diye ....
Ben senin ellerini tuttum ; gözlerindeki karanlığı görmeden ...
Nerden bilebilirdim; beni her sevişinde ; ruhumun bir parçasını daha keskin cam parçalarınla kesip durmadan kanatacağini...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta