Dokunma yaralarıma ; artık acıtamazsin ...
Dokunma ne olur bırak zaten zor iyileşiyorum...
Eskiden olsa sen bana dokunduğunda ; yaralarımı gösterirdim korkmadan ...
Gözlerim kapalı yaralarımı sana emanet etmiştim ...
Gökyüzüne bakardım heyecanla ; binlerce kez Allah'a şükrederdim sonra sana bakardım ; gözlerimdeki saf aşkı gör diye çırpınırdim ; belki görürsen içindeki mutluluğu söndürmeye kiyamazsin ; ruhumu karanlıkta birakmazsin diye ....
Ben senin ellerini tuttum ; gözlerindeki karanlığı görmeden ...
Nerden bilebilirdim; beni her sevişinde ; ruhumun bir parçasını daha keskin cam parçalarınla kesip durmadan kanatacağini...
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta