Çocukluktan kalmadır bende.
İlk önce bilyelerimi kaybedilince başladı.
Gözlerim yaşlı eve gittiğimde,
Sorulan sorulara cevabımdı;
HİÇ!
Aynıydım bugün gibi o zaman da.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
hayatımız zaten hiçlerle geçiyor tek kelimeyle güzel bir şiir tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta