Delirdiğimi düşündüm çoğu .çoğu gece.. "neden" dedim kocaman bir soru karşılığında, sadece küçücük bir soru aradım. İnsan neden bu kadar özlerdi ki canını yakanı.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Kendi değerini görmediği için.Ne yazık ki...
Oysa o kadar değerli ki her insan
Ona değer vermeyen yüreğe takılıp kalmak zordur.ama zamanla geçer.Sonra üzüldügü günlere üzülür insan.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta