Alıp yüreğimi gidesim var da elime kırıkları batıyor, tutamıyorum.
Bir, bir kayıyor yıldızlar, tutunamıyorum.
Bir varmış bir yokmuş misali Hayat.
Varı da yoğu da el ele tutuşmuş dönüyor.
Ne mi olur sonunda:
HİÇ...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
